DUIDELIJKHEID GEEFT VERTROUWEN AAN JE HOND

Ik vergelijk het opvoeden van honden heel vaak met de opvoeding van ee, kind.  Niet dat ze dezelfde edragingen hebben, maar wel dat ze dezelfde begeleiding nodig hebben.

Stel jouw kind kruipt op tafel, dan begeleid je hem erin dat dat eigenlijk “ongewenst gedrag” is, net als wanneer je hond op tafel zou springen.  Je legt aan je kind uit waarom het zo gevaarlijk is en aan jouw hond biedt je een waardevol alternatief.

Herhaalt je kind, of hond, dit gedrag dan ga je ook meermaals uitleggen wat we als gewenst gedrag zien en dit herhalen zoveel als nodig.

We gaan dus niet de ene dag hem de nodige begeleiding geven en de andere dag, wanneer we misschien te moe zijn na het werken, hem zijn gangetje laten gaan.  Nee, want dan wordt heel dat gegeven onduidelijk… Waarom mag het vandaag wel en gisteren niet, enz.

Die onduidelijk zorgt ervoor dat je onvoorspelbaar wordt en dus gaat jouw hond je beginnen wantrouwen of bij zelfzeker honden gaan ze het een beetje overnemen.  Want, ja jij bent niet duidelijk en dus kom je onzeker over.  Heb je dan een karakterhondje dat zich zelfzeker voelt in die situatie dan worden de rollen al snel omgedraaid en gaat hij het heft in handen nemen en dus zelzeker op die tafel gaan zitten/liggen.

Daar sta je dan maar mooi te kijken he…. 😉